Załącznik nr 1 do zarządzenia nr 2
Dyrektora
Żuromińskiego Centrum Kultury
w Żurominie

 

REGULAMIN WYNAGRADZANIA
Pracowników Żuromińskiego Centrum Kultury w Żurominie
 

Rozdział I

Postanowienia ogólne.

§ 1

Regulamin wynagradzania zwany dalej „Regulaminem” opracowano i przyjęto na podstawie:

1)      art. 77² § 4 – zdanie pierwsze ustawy Kodeks Pracy z dnia 26 czerwca 1974r. (Dz.U. z 1998r. nr 21, poz. 94 z późn. zmian. Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, 1662, z 2015 r. poz. 1066, 1220, 1224, 1240, 1268, 1735.)

2)      art. 31d ustęp 2 ustawy z dnia 25 października 1991r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2001r. nr 13 poz.123 i z 2002r. nr 41 poz. 364 i z 2003r. nr 96, poz.874 i nr 162, poz.1568  2012 r. poz. 406, z 2014 r. poz. 423, z 2015 r. poz. 337, 1505.).

3)      Rozporządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie wynagradzania pracowników instytucji kultury. (Dz.U. 2015 poz. 1798)
 

§2

Regulamin ustala warunki wynagradzania za pracę oraz przyznawania innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy pracowników Żuromińskiego Centrum Kultury w Żurominie.
 

§ 3

Pracownicy wynagradzani są na poziomie możliwości finansowych zakładu w relacji do jakości i efektywności pracy.
 

§ 4

Wynagrodzenie Dyrektora, w tym nagrody ustala Burmistrz Gminy i Miasta Żuromin
 

§ 5

1.      Termin, miejsce i czas wypłaty wynagradzania określa „informacja o warunkach zatrudnienia”

2.      Wypłata wynagrodzenia następuje na konto bankowe za zgodą pracownika.
 

§ 6

1.      Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy, wynagrodzenie zasadnicze i inne składniki wynagrodzenia przysługują proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.
 

§ 7

        Za czas urlopu pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jakie otrzymałby, gdyby w  

        tym czasie pracował.

 

Rozdział II

Ogólne zasady wynagradzania.

​

§ 9

1.      Składniki wynagrodzeń za pracę:

·   wynagrodzenie zasadnicze

·   dodatek funkcyjny przysługujący pracownikom pełniącym funkcje kierownicze

·   dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem za wysługę lat”

2.      Inne świadczenia związane z pracą.

·   nagrody finansowe

·   nagrody jubileuszowe

·   wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy

·   odprawa emerytalno – rentowa

·   odprawa pośmiertna,

·   inne obligatoryjne świadczenia przysługujące z mocy przepisów prawa pracy.
 

§ 10

  1. Wynagrodzenia uzyskane przez pracownika za przepracowany w pełnym wymiarze czasu pracy miesiąc kalendarzowy nie może być niższe od wysokości określonego w ustawie o minimalnym wynagrodzeniu (ustawa z dnia 22 lipca 2016 r. o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw).

  2. Jeżeli wynagrodzenie jest niższe od wysokości najniższego wynagrodzenia pracownikom   

      przysługuje stosowne wyrównanie wypłacone za okres każdego miesiąca – łącznie z 

      wynagrodzeniem.
 

§ 11

1.      Osobistego zaszeregowania pracowników dokonuje dyrektor jednostki na podstawie posiadanego przez pracownika wykształcenia oraz kwalifikacji zawodowych, stopnia zaangażowania w wykonywanie obowiązków służbowych i uzyskiwanych osiągnięć.

2.      Decyzję o zastosowaniu odpowiedniej dla danego pracownika stawki osobistego zaszeregowania podejmuje dyrektor. Dyrektor może podwyższyć stawkę wynagrodzenia pracownikowi w trakcie roku budżetowego jedynie w ramach posiadanych środków na wynagrodzenia.
 

§ 12

1.      Stawki miesięczne wynagrodzenia zasadniczego określone są indywidualnie dla każdego pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy i są wypłacane za pełny czas pracy. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego ustala się uwzględniając kwalifikacje, rodzaj wykonywanej pracy, ilość i jakość świadczonej pracy.

2.      Dla pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy kwotę stawki ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy.
 

§ 13

1.      Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną.

2.      Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia na podstawie odrębnych przepisów.
 

§ 14

1.      Jeżeli praca określona w umowie o pracę nie wypełnia pracownikowi całkowicie czasu pracy, mogą być mu powierzone doraźne lub stałe czynności uzupełniające.

         Za wykonywanie czynności uzupełniających pracownik nie otrzymuje dodatkowego 

         wynagrodzenia.
 

 

Rozdział III

Dodatek funkcyjny, stażowy

§ 15

1.      Pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku związanym z kierowaniem zespołem lub zatrudnionym na samodzielnym stanowisku pracy przysługuje dodatek funkcyjny.

2.   Dodatek funkcyjny jest wypłacany w ramach posiadanych środków na 

         wynagrodzenia, w kwocie nieprzekraczającej 50% wynagrodzenia zasadniczego  

         pracownika.

   3.    Wysokość dodatku funkcyjnego ustala się, uwzględniając:

a)  zakres wykonywanych zadań;

b)  zakres odpowiedzialności na danym stanowisku;

c)  zakres uprawnień do podejmowania decyzji;

d) poziom samodzielności niezbędnej do wykonywania zadań;

e)  liczbę podległych pracowników.

   4.   Dodatek funkcyjny jest wypłacany w terminie wypłaty wynagrodzenia.
 

Dodatek stażowy.

§ 16

1.      Pracownikom przysługuje dodatek za wieloletnią pracę, zwany dalej „dodatkiem za wysługę lat”, w wysokości 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 5 latach pracy, wzrastający o 1% za każdy następny rok, aż do osiągnięcia maksymalnie 20% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego po 20 i dalszych latach pracy.

2.      Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze.

3.      Dodatek za wysługę lat wypłaca się za wszystkie dni pracy oraz dni usprawiedliwionej nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie lub zasiłek z ubezpieczenia społecznego.

4.      Dodatek za wysługę lat wypłacany jest w terminie wypłaty wynagrodzenia:

a)      począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym  

         pracownik nabył prawo do dodatku lub prawo do wyższej stawki dodatku, jeżeli 

         nabycie prawa nastąpiło w ciągu miesiąca,

b)      za dany miesiąc, jeżeli nabycie prawa do dodatku lub prawa do wyższej stawki dodatku nastąpiło pierwszego dnia miesiąca.

5.  Warunkiem ustalenia prawa pracownika do dodatku za wieloletnią pracę jest  

        udokumentowanie odpowiedniego okresu zatrudnienia w aktach osobowych pracownika.

        a)    Jeżeli w aktach osobowych pracownika brak jest odpowiedniej dokumentacji, 

               warunkiem ustalenia prawa do dodatku za wieloletnią pracę jest udokumentowanie 

               odpowiedniego okresu zatrudnienia przez pracownika.

c)      Jeżeli pracownik pozostawał równocześnie w więcej niż jednym stosunku pracy, 

 przy obliczaniu okresu zatrudnienia uprawniającego do dodatku za wieloletnią pracę uwzględnia się korzystniejszy dla pracownika okres zatrudnienia.

6.            Dodatek za wieloletnią pracę przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje 

         wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy 

         wskutek choroby albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub 

         chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje z tego tytułu zasiłek z 

         ubezpieczenia społecznego.
 

Rozdział IV

Fundusz nagród.

§17

1.      W ramach posiadanych środków tworzy się fundusz nagród w wysokości do 3% funduszu płac. Wysokość funduszu nagród można zwiększać w trakcie roku budżetowego ze środków pochodzących z dochodów własnych jednostki, w przypadku przekroczenia zakładanego poziomu dochodów.

2.      Pracownicy mogą otrzymywać nagrody z funduszu nagród. Wysokość nagrody uzależnia się od stopnia zaangażowania w wykonywanie obowiązków pracowniczych, osiąganych wyników oraz posiadanych środków w funduszu nagród. Nagrody przyznaje dyrektor zakładu pracy.

3.      Nieprzyznanie nagrody pracownikowi nie stanowi kary w rozumieniu przepisów prawa pracy.
 

Rozdział VII

Nagrody jubileuszowe.

§ 18

1.      Pracownikowi przysługuje nagroda jubileuszowa w wysokości:
 

• 75% miesięcznego wynagrodzenia – po 20 latach pracy,

• 100% miesięcznego wynagrodzenia – po 25 latach pracy,

• 150% miesięcznego wynagrodzenia – po 30 latach pracy,

• 200% miesięcznego wynagrodzenia – po 35 latach pracy,

• 300% miesięcznego wynagrodzenia – po 40 latach pracy,

• 400% miesięcznego wynagrodzenia – po 45 latach pracy,

2.      Do okresu pracy uprawniającego do nagrody jubileuszowej wlicza się wszystkie poprzednie zakończone okresy zatrudnienia oraz inne okresy, jeżeli z mocy odrębnych przepisów podlegają one wliczeniu do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze. W razie równoczesnego pozostawienia w więcej niż w jednym stosunku pracy, do okresu pracy uprawniającego do nagrody wlicza się jeden z tych okresów.

3.      Pracownik nabywa prawo do nagrody jubileuszowej w dniu upływu okresu uprawniającego do nagrody.

4.      Pracownik jest obowiązany udokumentować swoje prawo do nagrody, jeżeli w jego aktach osobowych brak jest odpowiedniej dokumentacji.

5.      Wypłata nagrody jubileuszowej powinna nastąpić niezwłocznie po nabyciu przez pracownika prawa do tej nagrody.

6.      Podstawę obliczenia nagrody jubileuszowej stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody, a jeżeli dla pracownika jest to korzystniejsze – wynagrodzenie przysługujące mu w dniu jej wypłaty. Jeżeli pracownik nabył prawo do nagrody jubileuszowej będąc zatrudnionym w innym wymiarze czasu pracy niż w dniu jej wypłaty, podstawę obliczenia nagrody stanowi wynagrodzenie przysługujące pracownikowi w dniu nabycia prawa do nagrody. Nagrodę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

7.      W razie ustania stosunku pracy w związku z przejściem pracownika na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy, pracownikowi, któremu do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej brakuje mniej niż 12 miesięcy licząc od dnia rozwiązania stosunku pracy, nagrodę tę wypłaca się w dniu rozwiązania stosunku pracy.

8.  Jeżeli pracownik pozostawał równocześnie w więcej niż jednym stosunku pracy, przy  

        obliczaniu okresu zatrudnienia uprawniającego do nagrody jubileuszowej uwzględnia się 

         korzystniejszy dla pracownika okres zatrudnienia.

   9.  Jeżeli w dniu wejścia w życie przepisów wprowadzających zaliczalność do okresów      

        uprawniających do świadczeń pracowniczych okresów niepodlegających dotychczas  

        wliczeniu upływa okres uprawniający pracownika do dwóch lub więcej nagród  

        jubileuszowych, pracownikowi wypłaca się tylko jedną nagrodę – najwyższą.

  10. Pracownikowi, który w dniu wejścia w życie przepisów, o których mowa w ust. 9, ma 

       okres pracy dłuższy niż wymagany do nagrody jubileuszowej danego stopnia, a w ciągu  

       12 miesięcy od tego dnia upłynie okres uprawniający pracownika do nabycia nagrody 

        jubileuszowej wyższego stopnia, nagrodę niższą wypłaca się w pełnej wysokości, a w 

       dniu nabycia prawa do nagrody wyższej – różnicę między kwotą nagrody wyższej a 

       kwotą nagrody niższej.
 

Rozdział VIII

Odprawa emerytalno – rentowa.
 

§ 19

1.      Pracownikowi spełniającemu warunki uprawniające do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy, których stosunek pracy ustał w związku z przejściem na emeryturę lub rentę, przysługuje jednorazowa odprawa pieniężna w wysokości:

1)      jednomiesięcznego wynagrodzenia – jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 15 lat,

2)      dwumiesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu co najmniej 15 lat,

3)      trzymiesięcznego wynagrodzenia – po przepracowaniu co najmniej 20 lat.

2.      Odprawę oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.

3.      Okresy pracy i inne okresy uprawniające do odprawy ustala się według zasad obowiązujących przy ustalaniu okresów uprawniających do dodatku za wieloletnią pracę.

4.      Pracownik, który otrzymał odprawę, nie może ponownie nabyć do niej prawa.

5.      Jednorazowa odprawa pieniężna w związku z przejściem na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy jest wypłacana w dniu ustania stosunku pracy.
 

Rozdział IX

Odprawa pośmiertna.

§ 20

1.      W razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby, rodzinie przysługuje od pracodawcy odprawa pośmiertna.

2.      Wysokość odprawy jest uzależniona od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

1)  jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 5 lat,

2)  dwumiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat,

3)  trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat.

3.      Odprawa pośmiertna przysługuje następującym członkom rodziny pracownika:

1)      małżonkowi,

2)      innym członkom rodziny spełniającym warunki wymagane do uzyskania renty rodzinnej w myśl przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin.

4.      Odprawę pośmiertną dzieli się w częściach równych pomiędzy wszystkich uprawnionych członków rodziny.

5.      Jeżeli po zmarłym pracowniku pozostał tylko jeden członek uprawniony do odprawy pośmiertnej, przysługuje mu odprawa w wysokości połowy odpowiedniej kwoty określonej w pkt. 2.

6.      Odprawa pośmiertna nie przysługuje, jeżeli pracodawca ubezpieczył pracownika na życie i rodzinie o której mowa w pkt. 3, przysługuje z tego tytułu od zakładu ubezpieczeń odszkodowanie w wysokości co najmniej równej tej odprawie.
 

Rozdział X

Wynagrodzenie za czas choroby.
 

§ 21

Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę, którzy nie mogą wykonywać swoich obowiązków ze stosunku pracy ze względu na stan swojego zdrowia bądź członka rodziny, w okresie czasowej niezdolności do pracy otrzymują świadczenia chorobowe. Są to:

wynagrodzenie za okres niezdolności do pracy – uregulowane w artykule. 92 kodeksu pracy

oraz zasiłki wyszczególnione w art. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, dalej zwaną ustawą zasiłkową:

    * zasiłek chorobowy,
    * zasiłek opiekuńczy,
    * świadczenie rehabilitacyjne,
    * zasiłek macierzyński,
    * zasiłek wyrównawczy.

Wynagrodzenie chorobowe przysługuje pracownikom niezdolnym do pracy z tytułu choroby:

przez pierwsze 33 dni tej niezdolności w danym roku kalendarzowym

przez pierwsze 14 dni niezdolności do pracy w roku kalendarzowym w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia ( wypłacanie wynagrodzenia chorobowego w wymiarze 14 dni liczy się po roku kalendarzowym, w którym pracownik ukończył 50 rok życia ).

Wynagrodzenie chorobowe jest opłacane przez pracodawcę. Jeśli niezdolność do pracy trwa łącznie dłużej niż 33 dni, wówczas począwszy od 34 dnia pracownikowi będzie przysługiwał zasiłek chorobowy (analogicznie od 15. dnia w przypadku pracowników, którzy ukończyli 50 roku życia).

Okres 33 lub 14 dni określa się, zliczając poszczególne okresy niezdolności do pracy           w danym roku kalendarzowym, niezależnie od tego, jak długo trwały przerwy, występujące między tymi okresami.

Wszystkie dni chorobowe pracownika, za które pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, sumuje się także, gdy pracownik był zatrudniony u jednego, dwóch czy kilkunastu pracodawców.
 

Rozdział XI

Postanowienia końcowe.

§ 22

W sprawach nieuregulowanych w niniejszym regulaminie stosuje się przepisy Kodeksu Pracy

Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, 1662, z 2015 r. poz. 1066, 1220, 1224, 1240, 1268, 1735.oraz zawarte w Rozporządzeniu Ministra Kultury i Sztuki z dnia z dnia 22 października 2015 r. w sprawie wynagradzania pracowników instytucji kultury. (Dz.U. 2015 poz. 1798)
 

§ 23

Zmiana regulaminu wymaga formy pisemnej.
 

§ 24

Regulamin podaje się do wiadomości pracownikom Żuromińskiego Centrum Kultury w sposób zwyczajowo przyjęty poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń.
 

§ 25

​

Regulamin wchodzi w życie w dniu ogłoszenia pracownikom.